Układ automatycznego odsalania wody obiegowej w układach chłodzenia

Najwygodniejszą i jednoczenie optymalną formą kontroli zasolenia jest układ automatycznego odsalania. W układzie tym, elektroniczny miernik przewodnictwa steruje otwieraniem i zamykaniem elektrozaworu spustowego, na podstawie pomiarów z sondy konduktancji (przewodnictwa) znajdującej się w zbiorniku z wodą obiegową. Zwykle otwarcie zaworu następuje po przekroczeniu tzw. progowej wartości przewodnictwa. Wartość ta zależy zazwyczaj od norm wyznaczonych przez producenta urządzenia chłodniczego. Układ podłącza się jako bypass. Skutkiem zbyt wysokiego zasolenia wody jest rozwój korozji elementów konstrukcyjnych, a także wytrącanie się osadów mineralnych.

Kontrola zasolenia wody

Kontrola zasolenia wody wykonywana jest często przez sprawdzenie jej przewodnictwa. Jest to jednak metoda obarczona dużym ryzykiem wystąpienia błędu, szczególnie w przypadku układów z wytrąconym osadem z wody obiegowej. Najwygodniejszym sposobem sprawdzania zasolenia jest stosowanie automatycznego układu odsalającego. Jest ono bardzo ważne ze względu na niekorzystny wpływ soli na jakość wody, a także na działanie maszyn i instalacji. Ich awarie generują koszty związane z przestojami produkcyjnymi oraz z naprawami. Kontrola zasolenia powinna być wykonywana regularnie, ponieważ razem z ubytkiem wody, stopień jej zasolenia rośnie, ponieważ sól nie odparowuje.

Odsalanie wody

Odsalanie wody konieczne jest w przypadku zbyt wysokiego zasolenia cieczy, które jest czynnikiem niepożądanym w układach chłodzenia i może powodować różnorodne problemy eksploatacyjne, począwszy od korozji elementów konstrukcyjnych po wytrącanie się dużych ilości osadów mineralnych. Aby tym zjawiskom przeciwdziałać, należy utrzymywać zasolenie na dopuszczalnym poziomie. Najsprawniej wykonywane jest to przez automatyczne układy odsalania, które polega na zrzucie części zasolonej cieczy oraz na uzupełnieniu instalacji świeżą wodą.

Schemat procesu automatycznego odsalania

Wysokie zasolenie jest czynnikiem niepożądanym w układach chłodzenia i może powodować różnorodne problemy eksploatacyjne, począwszy od korozji elementów konstrukcyjnych po wytrącanie się dużych ilości osadów mineralnych. Aby tym zjawiskom przeciwdziałać, konieczne jest utrzymywanie zasolenia na stałym, dopuszczalnym poziomie. W praktyce kontrola zasolenia wody obiegowej sprowadza się do okresowego odsalania układu, tzn. zrzutu części zasolonej wody obiegowej, przy jednoczesnym uzupełnieniu układu wodą uzupełniającą o niskim zasoleniu. Najwygodniejszą i jednoczenie optymalną formą kontroli zasolenia jest automatyczny układ odsalający. W układzie tym elektroniczny miernik przewodnictwa steruje otwieraniem i zamykaniem elektrozaworu spustowego, na podstawie pomiarów z sondy kondunktancji (przewodnictwa). Zwykle otwarcie zaworu następuje po przekroczeniu tzw. progowej wartości przewodnictwa. Układ podłącza się jako bypass. Potrzebne są króćce na rurociągu za i przed pompami obiegowymi, aby wymusić przepływ przez układ.